30 Ağustos 2015 Pazar

OJELERİM BOZULMASIN DİYE EVLENMİYORUM!

Upuzun bir aradan sonra herkese selamm!
Öğretmen olduk,hamdolsun hemen aynı yıl da atandık..tam allahım şükürler olsun huzura eriyorum derkenn okuldan aileden, cevreden, arkadaslar, es dost kime selam verirsem 'Ne zaman evlencen?'' sorusunu sorar oldular. Ağzını kırdıklarım diyemiuorum tabi içimden ;) bi rahat verin evde mi kaldık ne oldu anlamadım ki..umrumda da değil yani koçişsiz de mutluyum ben.. 
Hep derlerdi ya hani bloglarda da bollca yazardı öğretmen kızlara ragbet cok hemen evlenirler..bakınız  bakınız ve bakınız Yok anacım öyle bişey kim çıkardıysa agzını kıriiim :D Şaka şaka:)) şiddete karsıyız efendim..ama sonuc olarak öyle abartılı bi ragbet görmedim. Aile tanıdıklarının cocukları genelde okumayıp baba parası yemekle mesgul oldukları için pek yanaşamazlar.Atandıgım yerde ise 4 öğretmenden evlilik görüşmesi talepleri oldu ama içimden gelmedi olmadı yani... Hasılı kelam bekar hanım öğretmenler hiç de öyle görücülerim kapıya dizilcek diye bi beklentiniz olmasın hoş benim hiç olmadı öyle ama insan bukadar sorulunca ben niye evlenmiyorum diye soruyor kendine :)) İşte tam böyle kendime sorar iken şu anonim yazıyı buldum ki iliklerime kadar tercümanı oldu duygularımın..
...................................................................
Ben yoruldum, insanlar yorulmadı sormaktan. Neden evlenmiyor muşum?! Kocalar kapıda sıraya dizildi de biz mi seçemedik? Düzgün bir adam karşımıza çıktı da biz mi istemedik? Aşık olduk da bekarlık kurumunun bize ihtiyacı var diye biz mi kaçtık?
Herkes evlenmek zorunda sanki…
Sevip aşık olmadığın biriyle evlenmektense evlenme daha iyi…
Kısmet demekten dilim damağım kurudu. Olmayacak dualara amin demekten dudaklarım yoruldu. O yüzden evlenmedim.
Yukarı tükürsem ıssız adam, aşağı tükürsem dingil! Hangisiyle evlenelim?
Zaten evlenince de hayatımıza kuş mu konuyormuş sanki? Kamberliğin bana verdiği yetkiye dayanarak şunu söyleyebilirim ki, hazırlıkları da dahil olmak üzere total olarak kocaman bir fiyasko evlilik. Hangimiz gümüş makasa pul yapıştırıp kurdele sarmak istiyor? Nişan tepsisi almak için kaç saatinizi sokaklarda geçirmek istersiniz? O kadar dandirik ki her şey; buzdolabı seçmek bile problem. Bütün sülalenin parmağı her işinizin içinde maşallah! Gelinliğiniz hakkında bile her kafadan çıkan milyonlarca konuşma baloncuğu… Biri ak diyor öbürü kara! Aman da herkesin gönlü olsun derken, iki gönül bir olunca seyran olacak samanlık dar geliyor insana.
Düğün olayını hiç anlamış değilim keza. Neden bir adamla aynı evde yaşamaya başlıyorum diye Dayımla karşılıklı Ankara havası oynuyoruz ki? Üstelik üzerimde beyaz ve ters bir mantar kostümüyle! Bir de boyumdan büyük bir pastayı kılıçla kesiyoruz yanımdaki penguen kostümlü kocamla! Sebep?
Peki ya mutlu sondan sonra?
Bulaşığı, yalaşığı gırla evin içinde… Oje bile süremiyor insan. Sürsen bile yemek yaparken, bulaşık yıkarken bozuluyor zaten. Bütün gün işte çalış, aksam eve gel yemek yap, ortalığı toparla, bulaşıkları yıka… Aman tanrım yarın kaynanam geliyor sendromu da cabası… Hepi topu bir Pazar günümüz var o da ütüye kurban gidiyor. Bir de evin içinde dolaşan erkeksinin kılı tüyü pisliği… Sinirleri kulak memesi kıvamında cılklaşan kadın çemkirmeye başlıyor. Ardından kavgalar gürültüler ve ta tam! Hadi bakalım ben annemin evine gidiyorum!
Ondan sonra adliyenin önü boşanma kuyruğu…
İşte bu yüzden evlenmiyorum teyzelerim amcalarım. Henüz bu yaşanacak, anlat anlat bitmeyecek sıkıntıları bana pembe gösterecek biriyle tanışmadım da ondan evlenmiyorum. Sırf sarılıp uyumak için bu kadar yükü taşıyabileceğimi düşündürmedi kimse de o yüzden hala yalnız yaşıyorum.
Bir gün biri gelir, al bu da senin aptal cesaretin hadi evlenelim der ve beni ikna edebilecek kadar aşık ederse, ben de evlenirim belki. İşte o zaman gelini öpebilirsiniz.
Ama şimdilik ojelerim bozulmasın diye evlenmiyorum.
Fakat darısı başınıza İNŞALLAH!

-Anonim

not:burayı öyle özlemişim ki yazıyı hazırlarken farkettim :) 

26 Mart 2015 Perşembe

UZUN ARADAN SONRA

Atanamadıgım için evlendiğim için sözlendiğim için blog yazmadığımı söyleyenler oluyormuş :))
Ben burda kendim yazmadan bunca çıkarım yorum dedikodu acaba nerenizden peydah oluyor diye sormak istiyorum.

Çokkk uzun zamandan beri yazmıyorum çünkü ben artık öğrenci değilim,fazlasıyla meşgulüm hep istediğim gibi bir Anadolu şehrine eylülde atandım :) Çok dua ettiğim, ömrüme ışık olacaklar dediğim pırıl pırıl öğrencilerime kavuştum :)hamdolsun... umarım gerçekten iyi bir öğretmen olabiliyorumdur onlara...

okadar okul okusanız bile okumak ile işi icra etmek çook başkaymış. bir sürü hatalar yaptım en basitinden sınıf defteri doldurmak,sınav hazırlamak vs... çok güzel anılar biriktiriyorum her gün... öğretmen değilim sadece onlarla ben de öğreniyorum... mesela sabrıöğrendim..  sonra bir güne ne kadar çook işin sıgabilecegini vaktin bereketini öğrendim..

ben aslında bu yazıyı böyle planlamıyordum. kac kere niyetlendim güzel bir 'atandım' yazısı yazayım diye ama nasip böyleymiş bu güneymiş :)

Şimdi Anadolunun bir köşesinde öğrencilerine ışık olmaya çalışan bir öğretmenim.
burda yeni bir hayat kurdum onlarca insanla tanıştım.
Bir evim var yalnız  yaşadığım..



bir gün inşallah en baştan anlatacağım eylülden beri neler oldu nerelerdeydim :)
bir sonraki yazım ne zamana olur bilemiyorum ama Allaha emanet olun dualarınızı esirgemeyin..